SSD не е само за бутирање. За покревање на било која програма, е работата. Едноставно делува магично кога се се одвива толку брзо. Тоа е основна ствар во денешен компјутер. И така сите имаат посебна партиција за оперативниот систем и инсталации, па зошто да не го направиш тоа со ССД, а да ставиш било каков обичен хард диска за останатото.
C: - 64 ССД
D: - 500Gb ХДД
ова треба да е основа во складирањето на податоци според мене. Ако се има малку повеќе кеш, се зголемува потребното. Дали ССД, дали ХДД... тоа по избор. Јас би избрал ССДто да е поголемо, на пример.
Убаво рече Фаланга, кој нема искуство со ССД да не збори на памет...
За покревање на било која програма се користи РАМ меморијата како кеш кој во мојот случај е 100 пати побрз од врвен ССД. Во случајов ги имам 12GB RAM. Кога би ми требал драјв кој е ултра брз, да речеме за складирање на некоја база на податоци, за само 120 евра можам да си купам уште 12GB кои ќе ги користам како RAM Drive. Како што кажав во мојот случај RAM Drive-то ќе биде околу 100 пати побрзо од врвен ССД (значи 20GB/s просечен трансфер земајќи в предвид читање, пишување и копирање).
Понатаму, велиш за покревање на програми. Што мислиш колку програми можеш да инсталираш на диск од 64GB, од кои SWAP фајлот треба да ти биде 18GB (во случај да имаш 12GB како мене), 3GB ќе ти одземе оперативниот систем, 1GB ќе ти биде во temporary и cache. Значи колку апликации ќе инсталираш во 40GB и колку документи ќе чуваш. Јас во апликации имам над 250GB, кога играв игри имав 2-3TB во инсталирани игри.
Ако некој знае како може да ги смести тие податоци на играчка од 60 или 100GB, баш би сакал да слушнам. Многу ме интересира.
Кога последен пат си купував сториџ, пред повеќе од 2 години, математиката за SSD-а кои за мене имаа смисла беше 4x80GB Intel SSD кои чинеа 1600 евра (по 400 евра комад) + 3x2TB Western digital кои чинеа 600 евра (по 200 евра комад) или вкупно околу 2200 евра. Едноставно тоа ми беше премногу, па се одлучив за речиси 3 пати помалку пари и купив 4x2TB Western Digital Caviar Black RE кои коштаа 800 евра (по 200 евра комад).
3 од дисковите се врзани во RAID 0, а еден е бекап на податоци. 3-те дискови читаат/пишуваат со брзина од 250GB/s што е ред големина на денешните современи SSD-а. Секако времето на пристап им е драстично поголемо, но затоа имам едно чудо RAM во кои Windows-от ги кешира сите апликации и фајлови до кои најчесто пристапувам. Па така SSD во мојот случај прави разлика во незначителен број на изолирани случаи.
Инаку да, планирам да ставам некое SSD од 120-250GB во хај-енд Нетбукот кој планирам да го земам. Исто, може да ставам SSD во наредниот ноутбук како примарен диск доколку има простор за секундарен кој ќе биде хибрид (Seagate HDD+SSD) со поголем капацитет. Во спротивно ќе одам само на еден диск, хибрид Seagate Momentus HDD+SSD од 750+GB. На примарната машина на која имам едно чудо софтвери и други глупости едноставно едно SSD ми е исто ко ниедно. Ми требаат неколку SSD-a за да можам да ги снимам најбитните софтвери и заебанции, а воедно сакам да ги користам благодетите на хардверскиот RAID0 систем. Играчка од 64GB како онаа која ја спомува Deni може да ми користи како USB flash drive за снимање на музиче за во кола.
