Еве еден од моите ретки постови тука, каде што ќе мрчам за здравството и институциите.
Мамата у сред ортоцентар, на кој му текна да спроведе систем „Мој Термин“ за најобичен лабораториски упат. Барем да беше спремен системот, па да е пуштен во работа, а не вака, две ипол недели (and counting) да не може матичен да ти извади упат за испитување на крв.
Знам која е идејата и поентата зад ваквите говнарии на Министерството за Здравство, пошто кај нив е проблемот, не е кај лекарите, и баш затоа све живо да им изнае**м. Пази ти се молам, у Државна немаат реагенси за лабораториско испитување, ама во Систина и Ремедика ги има тие... Жити мајка... Ќе отидам на приватно ако ептен немам избор, ама за кој курац тогаш (горе-доле) третина од платата секој месец да ми оди за здравствено осигирување, ако најобични, формални работи се комплицираат до бесвест? (реторичко е прашањето, не се обидувајте да одговорите)
Веќе подолго време, песнава ми го сумира „живеењето“ во „државава“:
