Дискусијата ја терате во сосема погрешна насока.
Проблемот јас го гледам во неинвестирање во помалите места, за локалното население да има работа, а со тоа и начин да преживее.
Пример кој можам да го дадам е следниот - пред 2 години бев во Битуше. Мало селце позади Маврово, односно над Ростуше. Многу убаво место. Тивко и мирно. Во самото село има неколку огромни хали, останати од времето. Ме интересираше што се, па напраив муабет со еден-двајца локалци. На времето, во таа хала, во тоа селце во планина се произведувале некакви автомобилски делови за потребите на Застава (ако ме лажеле мене, и јас ве лажам вас). Халите се забележливо големи, се гледаат и на Google Earth.
Е сега, приказната што локалците ја раскажуваат е дека порано се живеело од работата што ја имале луѓето во тој погон. Мал погон, реално, ама ете, имало работа за локалците. Многу од нив завршувале некое средно техничко училиште, некои од нив и факултет, и се враќале за да работат во тој погон. Сите среќни, бидејќи си биле блиску до семејствата и до домовите.
Неколкумина тука спомнаа дека во малите места нема работа. Нема, се слагам. Срање е, и за тоа се слагам. Има некоја иницијатива да се живнат работите, ама нити можеме, нити смееме да очекуваме дека државата ќе ни ги реши проблемите. Имам неколку другари, односно бивши колеги кои се вратија во родните градови откако ќарија странски клиенти па можат да работат од дома, или пак да основаат мали фирмички во своите помали градови и таму да функционираат, и значително да си ги намалат трошоците.
Дека Скопје се преплави, се преплави. Дека станува жабокречина, станува. Јас разбирам зошто младите доаѓаат во Скопје - затоа што не гледаат потенцијална егзистенција во своите родни градови. Не е Македонија само Скопје, Битола, Куманово, Гевгелија, Охрид и уште пар други поголеми градови. Македонија е и Македонски Брод, Пробиштип, Кратово, итн. Места каде има прекрасни луѓе, кои маката ги натерала да избегаат. Да не праиме муабет дека живеењето во помалите места, во споредба со живеењето во Скопје е драстично поограничено - нема кино, нема театар, нема ништо од оние работите кои се потребни за нормален живот.