Како и при секој catastrophic failure, и овој веројатно се должи на повеќе чинители одеднаш: Гумата е (ако добро разбрав) стара 6 години. Зрела за менување. Понатаму, гумата речиси сигурно била недоволно напумпана со што ѕидовите почнале ненормално да се греат. Со тоа е компромитиран структурниот интегритет на гумата. На така ослабена гума додај возење дебело над ограничувањата при криминално лош коловоз кој немилосрдно го удира тркалото - и ете го резултатот.
Среќа што се завршило ко што се завршило.
Поуки?
1. Гумите се менуваат редовно со НОВИ без оглед на тоа како изгледаатр на око. Нема „добри се бе, ќе тераат уште“. На гуми не се штеди!
2. Притисокот на гумите се проверува редовно, а не два пати годишно при добро расположење и вишак време, особено пред излегување на автопат каде што се вози со големи брзини. 2 минути работа е ебаго. Прљавштина на рацете од проверување гуми се брише одма со влажна марамица.
3. Се вози по ограничувања. Ако знакот вика „100“ има зашто така вика. Кривините може се благи и се фаќаат со многу поголема брзина, но острината на кривината не е единствениот фактор кој ја одредува максималната брзина со која е паметно да се вози.
4. Не е ништо срамотно да се вози под ограничувањата доколку условите на патот тоа го налагаат. По дупки не се вози брзо во никој случај. Таму и чичка нова гума со малце лоша среќа може да се скине, а не па стара, измалтретирана и загреана од брзо возење + мал притисок.
Не си играјте со главата, малку треба. Ебано малку.
Уште еднаш: среќа што вака се завршило. Богот Рандом бил наклонет.
