Кога имаше филмови тогаш постоеја два начина да се справиш со недетерминирана одокативна експозиција која нормално беш стандард за секоја нормална семејна фотографија од седумдесетите.
Техниките се overexpose+underdevelop и underexpose+overdevelop, или pull processing i pussh processing особено интересен кај негативите бидејки порцесирањето на сликата оди во два чекори. ПРво филмот па потоа хартијата. И во двата чекори имаш простор за компенација доколку знаеш што правиш.
Во принцип 1/2 стоп кај било која техника може да се компензира. Не е иделано но е сосема прифатливо. Да не расправаме за теориите колкави грешки се прават верувајки им на вградените методи на мерење на светло без да се компензира соодветно во ситуацијата.