Тоа што го пиша зависи од договорот на корисникот на дополнителното здравствено осигурување со компанијата преку која се осигура корисникот. Нема ништо тука за односот меѓу приватна болница со пациент кој плаќа кеш и пациент кој оди преку осигурување.
Човекот јасно се изрази токму во делот кој го цитираш: „
да не се залажуваме дека со 200-300-500 еу годишно ќе има фул приватно осигурување“. Они секако ќе имаат љубезен однос, но ќе ти додадат услуги кои не ги вклучуваат во осигурањето (а прашање е дали биле потребни).
Заклучокот е дека крајно здравствените услуги нема да чинат колку планираните годишни суми, туку ќе бидат значајно поголеми. Згора на се, сега и на приватно се големи гужвите па нема да има ни некоја заштеда на време. Се разбира во приватно здравство сеуште има повеќе добри работи отколку лоши, но работите не се така црни и бели (како што сакаме да мислиме).
Еве едно лично искуство, не со осигурање ама во врска со муабетов: Пред некоја недела жена ми иде на специјалистички преглед во приватна болница, и притоа носи резултати од испитувања направени во државна институција. Специјалистот и кажува да направи преглед во приватната болница затоа што тестовите во државната институција „не биле доволно добри/прецизни“. Сопругава прави тест таму и резултатите искачаат малтене идентични со тие во државната институција. Резултатите искачаат малтене идентични и во следната прилика (нели, заради дување во јогурт) но крајно не можеш да не заклучиш дека некој таму очигледно има обврска да направи upsale (да ти продаде што повеќе услуги). Едноставно губиш доверба. Не само доверба во препораките било што да правиш кај нив, а што ти е достапно и во државна институција... Туку и доверба во потребноста на било која интервенција таму.
