Поред правилното притегање на конусните лагери, особено внимание треба да се обрне на количината на маста. Јас досега за жал немам видено мајстор кој користи момент клуч за затегање на лагерот бидејки првото затегање е коа прстенот треба да се намести во лежиштето, па притегањето е појако, и после штрафот да се одлабави ( мајсторите викаат четврт круг). Јас секако нема да препорачам нешто што е различно од пропишаното, но исто така е факт дека „од рака“ нема проблем. Престегнувањето после 500 км е глупост, можеби чисто ради тест да се направи една тест вожња од километар два и да се провери.
Кај маста, често се греши па местата на лагерите се пунат со маст до заборав. Тука не важи правилото „више-боље“ бидеки ако има вишак, се јавува повторно зголемено загревање на лагерот бидејки маста во тој случај не подмачкува туку кочи. Затоа и збунуваат „малите“ пакувања на маст во китовите, кои се точно определени за конкретниот конусен лагер. Ни више ни мање. Ако ставате сами, замислете го внатрешниот пречник каде се лагерите, па од око проценете 20 % од волуменот.
Промената на семерингот е препорачана бидејки тој е единствената заштита од надворешни влијанија како влага/вода и прашина. Стариот обично ако не е скинат, тогаш е укрутен како пластика, и ги нема својствата на заптивање.
И да, доколку претходниот лагер „ви мелел“ има големи шанси да надворешниот прстен вртел во лежиштето и делумно го разлокал. Ако ставите таков лагер, состојбата е џабе бидејки новиот многу брзо ке настрада. Постојат лепкови за лепење на такви толеранции, кои помагаат само кога се работи за ситна толеранција.
