У последно време почна да ми преминува во навика кога ќе видам некој од спротива со „квалитетен“ ксенон кој очи вади, му блендирам и ако му е соборено светло тоа веднаш пуштам долги.
Друго, на некоја опасна кривина поднамалувам и цело време ногата ми е спремна за кочење дека знам ќе има некој шумахер шо ја сечи кривината и обавезно легнувам на свирка.
Синоќа ми се случи тоа, се возев со моите и така направив, татко ми ми вика шо свириш имаш место да поминиш, јес да имам место ама да му текни на тој шо е работава, ехе ќе му текни, пази секакви будали има, ќе ја заврти колата и по тебе, тепачки, остај ти таа работа. И искрено ме подзамисли, у иднина по смирено, не толку агресивно спрема такви будали.