Ја му дадов прва шанса и последна,искрено таму не би ја однел службената кола а не мојата.Имаат некои моменти као се фаќа да отвори хауба,па ај му ја отворив и вика да го бршам малку.
Абе другар нема што да го бришеш кога е чисто.
Тој пустиот внатре ни прашината не ја избришал,а гледа да избришел мотор.Леле кога се распарска со некое средство внатре што мирисаше на бугарски парфем од рози,среќа што брзо се изветреа.
Е најбитниот момент е чергичето пред врата као дома да си влегуваш.
Како и да е,се труди можеби човекот ама не доволно.Додуша јас освен тој човек што ми ја переше колата не видов друг и не знам како мислат да функционираат со еден вработен.
Оли Сан остануваат бр.1 перална,после мојата дома!