Тоа е парадоксот, органската храна намерно се етикетира затоа што означува нешто добро, гмо нема да се етикетира затоа што никој нема да сака да го купи...
Органската храна, со стандардите со кои сега е регулирана, е чиста превара.
Проблемот е што стандардите за органска храна, функционираат на тој начин што содржат листи кои пестициди/хербициди не смеат да се употребуваат. Од друга страна, ништо не се кажува за сите други пестициди/средства кои не се спомнати во листите.
Во превод, органската храна може да биде и позагадена со пестициди од „обичната„ неорганска храна... единствена „придобивка„ ќе биде тоа што тие пестициди со кои е загадена органската храна, нема да бидат од пестицидите напишани во регулативите.
Органската храна е превара која е доказ за успешноста на маркетингот. Луѓето во основа сакаат да им бидат раскажувани убави приказни, и во основа повеќето се или доволно мрзливи или незаинтересирани за да се потрудат да ја побараат вистината.
Затоа тие што имаат доволно средства да прават квалитетен маркетинг, можат лесно да влијаат на јавноста.
Затоа етикетирањете на ГМО производите НЕМА да биде голем проблем за индустријата. Една појака кампања и навистина ќе се појават луѓе што ќе бараат само ГМО производи по супермаркетите. Не е дека широките народни маси наеднаш ќе станат отпорни на маркетинг.