Ух, Реге ни јас не можам да поднесам. Иако, хип-хоп не потекнува од Реге. Барем не директно.
Нејсе, јасно дека не мора на сите да ни се свиѓа истото. Далеку од тоа. Е сеа, не се согласувам со тебе дека во оваа насока еволуирал хип-хоп-от. Во оваа насока еволуирал комерцијалниот хип-хоп и неговата најнова, краткорочна варијанта - трап.
Коментарот за „цмриздрење“ ми е несоодветен, ама ајде. Ти го глеаш као цмиздрење, јас па новиов хип-хоп не можам да го поднесам. Рецитирањето нема никаков стил, нити па е разбирливо, нити па има некаков флоу.
Уствари, најдобро го има доловено Снуп Дог моментот.
--
Едит, да дополнам со едно релативно ново откритие.
Неслушлив ми е мене новиов хип-хоп. Ова на Кендрик Ламар не можам да го поднесам. Како и да е, генерациски јаз, разлика во вкусови, итн.
Еве за мене пример за понов хип-хоп со добар бит, добар стил на рецитирање, (начелно) добар текст, итн.
А не дека Кендрик Ламар не може да звучи добро, ехеее..
--
Edit, да дополнам со едно релативно ново откритие.
--
Edit пак.
Легенди. Плус, акустичниот концерт на Еверласт во Солун ми останува едно од најубавите искуства во животов.