Многу работи во сообраќајот ме нервираат, ама овие стереотипи особено ми идат накурац:
1. Збори на телефон, релаксирано, а при тоа вози 2о до 40 на саат поспоро од остатокот од сообраќајот. Придружено со дрско игнорирање на свирките - ми иде да му/и ја распукам главата со чекан!
2. Велосипедисти кои поминуваат на пешачки качени на точак. Симни се од точак скапаницо една малоумна, 10 пати поголема мета си за газење глупак ни еден!
3. Пешаци кои застануваат на среде пешачки, ме гледаат ко теле стоејќи во место наместо да пројдат. Чекаат скроз да запрам, па дури потоа продолжуваат. Не, ебате, те фурам, нема да застанам и сакам да те згазам, ебате ретардираниот/редардираната! Проаѓај ако проаѓаш што кој кур ме гледаш!
4. Менување на лента и/или вртење без жмигавец. Ми иде да му ја откорнам рачката од жмигавецот и да му ја збрцам у око. Добро бе, пизда ли му материна, толку ли е тешко тој ебан жмигавец да се даде, да не ти падне курот ако случајно го уклучиш сестру ти јебем.
5. Застанување со четири жмигавци на нааа оолкав знак „забрането застанување“. Па морам да чекам цела колона да пројде со уклучен лев жмигавец дур да можам да го заобиколам, само затоа што импотентниот сељак го мрзи да пружи нога 20 метра до трафиката кај што ќе си купи скапани ефтини цигари. У селото од кај што дојде така ли застанувате кај ќе стигнете, фамилију ти куга убила? У град се застанува на ПАРКИНГ или друго погодно место, не кај што ќе ти прдне, све ти јебем у уста неписмен копач ни еден.
Не ми текнува друго, умот ми се помати од гнев дур го пишував ова.
