филипв макар и делумно, се согласи со нешто.
Дека ГМО е нов метод на муљавење со геномот никогаш не беше доведено во прашање.
Ајде прво да расчистиме една работа. Тој што воведува нов производ на пазарот - тој е одговорен за безбедноста на тој производ, тој е одговорен за докажување на безбедноста. Тоа е така за сите производи, не само за прехрамбените. Тоа е така и дефакто, и дејуре!
Ниту тоа не го спори никој. Си постојат тестови за безбедност на храна и сигурно дека секоја храна, без оглед дали е ГМО или не, треба да ги пројде. Спорно е тоа што ти бараш различни, построги тестови за безбедност (некакви си невозможни долгорочни тестови) на ГМО храната, иако за таквата зголемена строгост не постои научна причина.
Нејсе. Тоа на страна, го разбирам твојот став - тоа е мантрата на индустријата: „ние велиме дека ГМО е безбедно, а вие сега докажувајте дека не е.„
Не, не го разбираш.
Прво, „мојата мантра“ е дека не може да се докаже
непостоење на долгорочни последици на било што, вклучително и ГМО храна. Ова е основна лекција во сите науки.
Второ, јас не викам дека „ГМО храната е безбедна“. Велам дека прашањето за безбедноста е неповрзано со тоа дали храната е ГМО или не е. Дали ја сфаќаш разликата меѓу овие два става? Да се каже „ГМО храната е безбедна“ е подеднакво глупо ко да се каже „природната храна е безбедна“ и таа поднеднаковост е круцијална. Тоа тврдење е едноставно бесмислено, бидејќи дали нешто е безбедно за јадење е неповрзано со тоа дали е природно или не - има и природни безбедни и природни отровни работи за јадење.
Притоа, истите тие не дозволуваат воведување на објективни стандарди за испитување
Ова е просто неточно, зошто упорно го повторуваш? „Објективни стандарди“ за испитување постојат, непрестано се усовршуваат, и важат подеднакво и за гмо и за негмо храна - како што треба.
лажираат консенсуз преку масовна продукција на бескорисни студии
Консензус не може да се лажира.
кои опфаќаат периоди на тестирање од еден месец, до два-три месеци. Што се разбира е целосно бескорисно за било какви долгорочни последици.
Пак ти со „тестирање за долгорочни последици“.
Ајде пробај да замислиш таков тест, не мора за храна, за било што.
Како воопшто го замислуваш? Како го концептуализираш?
Дали знаеш некој таков тест? За било што?
Дали можеш да посочиш некој таков тест, да го видиме сите? Не мора за храна, за што било. Пиши, „тестирано било ова-и-ова, резултатите биле овие-и-овие, еве линк“.
Аналогијата со Марија Кири ти е несоодветна. Јонизирачкото зрачење е нешто што објективно постои. Меѓутоа, ГМО не е ознака за некаков агент, некаква состојка која ја има во храната, туку само ознака за методот со кој е добиена. Во ГМО хранта нема ништо - некоја супстанција, некоја матракука, било што - што го нема во која било друга храна.
(за студијата која ја цитираш ќе пишам - повторно - подоцна)