Спортски дизајнираните издувни системи и добивките на перформанси
Ставањето на спортски издувни системи е многу популарна модификација. Има примери на ставање на издувни системи дури со големина на олук?! па затоа при овој случај ние ќе ја испитаме загубата на перформанси. Прашањето е каков ефект имаат на моторот и дали сите издувни системи ја зголемуваат моќноста?
Оваа компонента на системите со внатрешно согорување има најголем ефект врз на издувната фаза при согорувањето. Брзото и непречено ослободување на согорените гасови од цилиндерот е битно, во смисла колку помал отпор при издувот, дотолку поголема добивка на коњски сили.
ФАКТ: Полирањето на внатрешноста на цевките од издувниот систем помага во полесното излегување на гасовите и го намалува внатрешниот отпор.
За мотори под 1,6L, препорачуваме да се задржите на максимум 1,5“ до 2“ (цола) дијаметар на цевката (помал мотор – потенка цевка). За мотори од 1,5L до 2,5L, одете од 2“ до 2,5“, a преку 2,5L цевката нека биде со дијаметар од 3“.
За мотори преку 2,5L зафатнина наша препорака е и двоен издувен систем. Користете половина од зафатнината на моторот за одредување на дијаметарот на цевките (како што наведовме претходно), така што 3.0L мотор, идеално би се совпаднал со двоен издувен систем со дијаметар на цевките од 1,5“ до 2“, а на пример 5L мотор со 2 до 2,5“ двоен систем.
Овој дијаметар важи на целокупната должина на цевките на издувниот систем се до задното лонче.
Задното лонче и дијаметарот на задните цевки може да биде малку поголем, но ова нема да придонесе за зголемување на перформансите туку само да се добие подлабок звук.
Гасовите под притисок поминуваат побрзо низ мала цевка отколку низ голема, т.е. забрзуваат при стеснување на цевката (при што се зголемува густината и притисокот). Неправилните и нагли стеснувања може да предизвикаат вртложење што се одразува на протокот на гасовите и негативно влијае врз перформансите.
Должината, големината и обликот на издувната грана (на сликата со црвена боја) е исто така многу битен, но ваквите пресметки ќе им го оставиме на експертите. Многу произведувачи на автомобили веќе фабрички завршиле доста добра работа (со оглед на тоа што треба лесно, брзо и ефтино да се изработуваат), но сепак афтермаркет издувните грани се правени да дадат и даваат подобри перформанси.
Како и да е, може да го подобрите и веќе вградениот фабрички издувен систем со тоа што ќе ја „дотерате“ внатрешноста на цевките. Друга (поскапа) опција е купување или изработка на издувен систем од нерѓосувачки челик.
Најдобрите системи за атмосферски мотори (NASP) се наречени 4-2-1, што би значело од четири цевки во две па во една и тоа во три чекори. Обично стандардните издувни системи се 4-1, т.е. сите четири цевки од издувната грана се спојуваат на во една цевка (неизбежно кај турбо системите со еднa турбина, додека пак на пример 6-2-2 би бил би-турбо систем).
ФАКТ: Со слаб заден притисок ќе го изгубите целиот вртежен момент. Доколку внатре собира тупаница, значи сте претерале.
Цевка со поголем дијаметар значи дека е потребен помал притисок да се истурка гасот надвор, а и целиот процес е побрз.
Со тоа што го ограничува слободниот проток на гасовите, катализаторот ја намалува силата на моторот од 1 до 4 коњски сили. Ако вградите спортски катализатор со голем проток или декат (decat) цевка, т.е. цевка наместо катализатор, во повеќе случаи ќе забележите подобрување. Но добивката на моќност кај моторите со мала зафатнина ќе биде многу мала.
Добар избор е ставањето на 4-2-2 систем, така што ќе има две цевки до крај, т.е. по две цевки од издувната грана продолжуваат во по една цевка со два лонци на крајот. Добро е да се проба и фабрички систем од ист автомобил но со поголем мотор или спортска верзија на истиот.
Повеќето спортски задни лонци даваат ниски ноти, но и многу малку во севкупните перформанси.
Препорачуваме употреба на универзален заден лонец (бидејќи лонецот е универзален ќе треба сами да додадете држачи).
Како што е битна должината на всисните цевки, така е битна и должината на цевките на издувната грана. Најдобри издувни грани се оние кои имаат иста должина на сите цевки од секој излез од цилиндрите до местото каде се спојуваат. Повеќето фабрички издувни системи се со доста недостатоци, т.е. рабови, испакнатини, остатоци од заварувањето и т.н. (особено на спојките). Брусењето и рамнењето на овие недостатоци го подобрува протокот на гасовите. Додека „сте на местото“ може и да ја исполирате внатрешноста на цевките со што комплетно би го намалите отпорот. Издувните системи направени од нерѓосувачки челик веќе имаат мазна внатрешност и плус се многу полесни.
Температурата под хаубата е еден од најголемите убијци на перформансите (пр. поладен воздух >погуст воздух > повеќе кислород > подобро согорување = повеќе сила, едноставно). Завиткувањето (обложувањето) на издувниот систем со термоизолатор речиси секогаш резултира со драматично намалување на температурата. Друга позитивна рабора е и тоа што ќе му помогне на катализаторот <доколку некој го зачувал :-) >побрзо да ја постигне работната температура, а со тоа му го продолжува животниот век.
Со ставање на керамички слој значително се намалува зрачењето на топлина од издувниот систем во просторот околу моторот.
(НЕМОЈТЕ ДА КОРИСТИТЕ ОБИЧНИ ТКАЕНИНИ ЗА ОБЛОЖУВАЊЕ НА ИЗДУВНИОТ СИСТЕМ ЗАТОА ШТО ЌЕ ПРЕДИЗВИКАТЕ ПОЖАР)
www.tuning.mk