Минатата недела бев во посета на Дојчланд и за потребите ми требаше возило. Патував сам и ми беше сеедно што ќе земам, ми требаше само да ме однесе од аеродромот во Дортмунд до локација, нешто локал и назад. Вкупно 2 дена на користење. Затоа и букирав економи клас, најефтиното што се нуди, Поло ор симилар. Најповолната понуда овојпат ја имаше Авис, па таму и букирав.
На мое изненадување и задоволство, во моментот немаа да ми понудат поефтина варијанта од Форд Куга, ми се извинија, а јас им се заблагодарив и си се окезив. Очекував шпорет едишн со раткапни, нооо, на -2 ниво, паркинг место 236 ме чекаше „лепотанов“. Во наводници, бидејќи изгледа мноооогу ружно во мои очи, од секој агол, но беше во многу убава боја, ST-Line опрема, што ќе рече накркано до кров.
Влагам внатре, се сместувам. Внатрешноста многу пријатна, убава за поминување на денот во транспорт. Ја наоѓам мојата возачка позиција. Колку и да местам, навалувам, спуштам, ја гледам хаубата напред. Се седи високо. Не треба гимнастика ни за влагање ни за излагање, отвараш врата и само го сместуваш газот на седиште или отвараш, пружаш нога и си надвор. Нешто што на
@velestrumf и те како му се погоди. Седиштата спортски профилирани, со одлична странична потпора и доволно меки за да не замара возењето.
Убави пластики, додатоци од кожа, се е убаво на допир, само на воланот некако пресунгерасто ми делуваше кожата, не дека беше лоша. Степенот на изработка/обработка на материјалите во внатрешноста беше на високо ниво. Сони озвучување (тапа германски радио станици), навигација, систем за само паркирање, камера, темпомат...сасо манге.
Ми се допадна инфо приказот позади воланот. Цело време се достапни 4 најбитни (можеби за некого и не најбитни) ставки, изминати километри од ресетирање, просечна потрошувачка од ресетирање, моментална потрошувачка и уште колку рејнџ има со останатото гориво во резервоар. Можеби има можност и да се променат, ама не истражував до толку. На десната страна излегуваат информации за возилото доколку не е вклучена навигацијата, односно следна рута од навигацијата. Мааалку впечатокот миго квареа стрелките и позадината на аналогните инструменти, кои како да биле таксани од најповолната понуда од алибаба.
ОК, ред е да возам. Колава беше нова. Ама нова нова. Јас ја земав со 377 км поминати. Не знам дали е враќана километража и баба дали ја возела претодно, ама мирисаше на ново (ама убаво ново, не на кинеска влечка).
Палам без клуч, на дугме. Клучот во џеб. Јоцо ат итс бест. Го чекам стандардното пред загревање на над 1.000 вртежи за турбо бензинец и тргам. Возам 1.5 EcoBoost од 150кс. Вртам низ гаражата, излагам. Немам чувство дека возам голема кола, освен што се гледам малку повисоко. Многу лесно за возење. Ептен. Прво со што дојдов во допир од механика беше менувачот. Мануел, 6 степена. Мислам дека е најдобриот рачен менувач што некогаш сум го задрапал во 20 годишно возачко искуство. Дека ова џип, па и менувачот беше поставен повисоко, комбесто. Ама како си лизга, како си менува, краток од... мисли чита. Браво. БРА-ВО. Од друга страна, куплунгот ми беше малку чуден. Мек, фин, ама не знам точно кога ќе фати/пушти. Некоја бафер зона имаше, која ваљда треба малку искуство за да се испушти.
Чекам да загрее моторчето пред да почнам „да го возам“. Ако е рент-а-кар, возачкото во мене вели со колата да се однесувам како да е моја. Времето никакво, лие, тура, бришачи на ауто, не се замарам. На излез на аутобан веќе ја закачив и првата гужва, што би рекле колегите од дијаспората „фана го штауто“. Додека седев во место, колава загреа веќе, па викам чек да видиме што може количево. Уште врне, па мора да возам екстра претпазливо пошто и многу гужва има. Тргам, втора, гаааас, ааајде бе, трета, гааас, абе аајдеее. Е мајката. Гледам на брзиномер сум забрзал до кај 90, а не осеќам. Нема драма, нема лепање на седиште. Пробав уште два/три пати. Исто. Возам четврта 80, гас.....гас, ааајде идемее, аајде бее. Забрзува, ама ... Ај мала угорница беше. Веќе држам темпо 120, ми се отвара простор пред мене. Возам 6-та. Гас до даска. Требаше време да помине за да дигнам 160. ОК, ајде терам до дестинација. Отварам документите, читам, 1.579 кг маса на празно возило. И уште 0,1 тон дополнителен терет. Не е овој мотор за оваа кола. Да, е, ако не ти значи ништо меѓузабрзување, чат-пат газење. Ова само троши, а не иде. Поразумен избор би било 2.0 TDCi (ама швабо веќе нејќе дизел), па веројатно некој посилна варијанта на EcoBoost би бил подобар избор. Не ја исклучувам можноста возилото да беше софтверски ораничено заради безбедност (дека ново).
Да се разбереме уште тука. Не дека колата нема сила, не дека не влече. Ама едноставно во овој пакет и самата тежина, едноставно е разумен компромис. Не можам сега јас да ви објаснувам што е разумен компромис, разумен компромис си е разумен компромис. Уставри ај, кога знаеш дека дизел се потешко ќе продадеш и ќе го тутнеш бензинчево кое нема да биде тркач, а ќе има прифатлива потрошувачка и ќе задоволува еко норми.
На враќање беше убаво, суво и сончево. Гледав да ја газам што повеќе и успеав некако да кренам 180 км/ч.
Еве ја ситуацијата при 120 км/ч
Колава возеше ол сизонки Фалкен во димензија 235/50-18. Многу удобна гума, мека, тивка.
Целокупниот комфор на возилото беше одличен и за поздравување. До брзина од 120-130км/ч не се слуша ни мотор, ни гуми ни ветар. Понатаму станува далеку понекомфорно. Прво почнуват гумите да бучат. После почнува ветерот интензивно да се слуша. Веќе на 150км/ч нема комфор. До толку нема, да пречи. Ама буквално се осеќав ко Ејс Вентура во џипот. БУК-ВАЛ-НО!.
На автопат, континуирано си бара корекција на волан. Секое престигнување или разминување, резултира со занишување. Осетливо на бочен ветар. Би сакал малку повеќе да се опуштам кога возам вакво возило, а не цело време да го корегирам правецот.
Потрошувачка. За волкаво возило и начин на кое што беше возено, искрено очекував повеќе. Бордот го ресетирав после некој километар откако тргнав, онаму каде што имаше застој, зошто мислев дека е веќе ресетиран. Првата рута на борд покажа:
На враќање:
Просечната брзина ја кутна мал застој пред исклучување за аеродром, точење гориво и паркирањето во гаражата. Инаку цело време се возеше темпо 140-150.
Погоре на сликите се гледа и моменталната потрошувачка при 120км/ч, варираше помеѓу 6,5-7,5
За целото користење на колава, сосе локал излетите, бордот вели:
Односно, математика вели, 9,3 просек:
Закључак. Колава не е за мене. Не е ни за Јоцо. Он сака повеќе чатал да мава. Можда е за фамилија со деца, па актуелно било СУВ, па ај ќе земеме ST-Line за да се осеќќаме како да возиме спортска кола, а знеме дека не возиме и дека ќе не репнат давачки и осигурање ако земеме дизел, па можда и куче имаме, па нека се пентари позади. Или може некој постар по возраст, па да не ја кичми бабата влези/излези додека ја носи на зимовање на Алпите. Возилото како пакет е одлично. Комфорно додека се вози нормално, фино е да се биде внатре, економично во поглед на габаритите и тежината. Јас би одел на возилцето позади, на колегата
@Luki Junior кој смогна сили да дојде да се видиме
.
* сите мислења се субјективни и искажани врз основ на мое лично искуство и доживување.
