Aха. Ти као си стоик. Свесен си за работите ама пошто сметаш дека нема шанси ништо да се подобри - не се замараш со ништо.
Но да беше така (а не е) тогаш немаше да ти сметаат туѓи (моите) пишувања за проблемите, и потребните решенија. Твоево однесување, мислите од типот „требаат милион чекори кои нема да ги изодиме“, потоа хистеричното однесување кон тие кои ти обраќаат внимание на фактот дека грешиш, мене сето тоа ми личи на когнитивна дисонанца. Уште кога како додатен симптом ќе земам во обзир дека очигледно извесно патиш од комлекс на помала вредност (мисли од типот „шљам, гнаса од народ(и) кои не заслужуваат ништо подобро“), би рекол дека си се одлепил од реалноста.
Сакаш да удриш по магарето, ама пошто не можеш - замавнуваш кон самарот (кон мене).
Што да ти кажам, нема да ти помогнам. Ти треба помош од професионалец... И ова искрено ти го кажувам, не е дека нешто те „напаѓам“.
^^
Овака како погоре би изгледал муабетот по твој терк. Taка постојано комуницираш, на лично ниво и со ад хоминем - во целосен офтопик во однос на тоа за што реплицираш.
Друже, или реплицирај ми човечки и онтопик за работите за кои пишувам - или одјеби и не ме коментирај мене лично и моите недостатоци. Или отвори една одделна тема за мене, но и за тебе, и таму ќе го дрвиме со нерелевантни заглупувања.
