Македонија
Под Шар Планина зори се будат,
Вардар тивко ја носи песната,
низ полиња зелени, низ лозја зрели,
срце се чува – татковината света.
Сонце огреј, златна слобода,
од векови борба и вера,
крв и љубов, солзи и радост,
сè е вплетено во нашето небо сино.
Македонијо, земјо на душа,
во тебе корените ми растат,
и кога далеку патот ме носи,
во срце твојот глас одекнува.
Планини горди, езера бистри,
народот твој со песна живее,
и во таа песна сила се крие –
што никогаш нема да згасне.
О Македонијо, мајко вечна,
во тебе љубовта ми цвета,
да живееш, да светиш, да блескаш,
засекогаш моја заклетва!
-Џемс 9/23/2025
