Завршено е тестирањето, почнав да пишувам статија, ама неможам да смогнам малку повеќе време да ја допишам и збогатам со сите неопходни податоци, па да оди на портал како стручен напис.
Како и да е, ќе кажам на кусо: На модерен автомобил кој е раководен компјутерски и сензорски едноставно е неможно денешниве системи да се прилагодат да функционираат. По многу тестирање и за*бавање ние не успеавме да го направиме да функционира така што ќе заштеди бар 10% гориво. Се што добивме беа многу чек енџини, деградирани перформанси поради лош AFR, неправилна работа на моторот, мирис на сулфур/расипано јајце во кабина, расштелувани мапи на ECU-то.
И сето ова користејќи „најмодерна“ сува ќелија со капацитет на производство избран идеално според зафатнинанта на мојот мотор, со пулсатор и регулатор на струја, со регулатор на AFR и лажач за O2 сонда.
Можеби ќе функционира на некој стар карбураторски крајно не-економичен бензинец или стар не-економичен дизел кој не се раководи компјутерски и со сонди.