Нешта во врска со нуклеарна енергија што не ги разбирам:
1. Зошто тешката вода е токсична, а обичната не е? Хемиските својства на соединенијата зависат од надворешниот електронски слој, а тој во обата случаи е ист. (ист е?) По таа „логика“, H20, D20 и T20 би требале да имаат исти хемиски својства, но немаат. Зошто?
2. Искористеното нуклеарно гориво во електраните е вруќо и треба активно да се лади во посебни базени за ладење. Тоа ладење трае со недели, месеци и години, што сугерира огромно количество енергија. Зошто таа топлина не се користи за добивање струја? Зошто се троши безвезе на ништо?
3. Зошто боровите шипки во РБМК имаат графит на краевите? Која е функцијата на тој графит? Зошто целата шипка просто да не биде од бор, како во реакторите модерирани со вода?
4. Како е обезбедено немешање на водата од примарниот и секундарниот циклус? Како инженерите знаат дека некаде у цевките внатре во јадрото нема напукнување, корозија или што било што може да доведе до несакано мешање на радиоактивната и нерадиоактивната вода? Како вршат инспекција унутра на нешто што е „запечатено“ во челичен сад што според својата дизајн-дефиниција не смее да има никаде никаква дупка ни проѕирка?
5. Зошто планирано сервисно гасење на реакторот трае со денови и недели, но итно гасење во случај на незгода трае помалку од минута? (т.е. времето што е потребно боровите шипки да навлезат во јадрото).
6. Зошто над секој реактор нема прост голем базен со вода „за недај боже“, во случај ако сите могучи пумпи за ладење од икс причини откажат - гравитацијата да заврши работа и „резервната“ вода просто да истече надоле во јадрото?
Нешта во врска со нуклеарна енергија што не ги разбирам:
1. Зошто тешката вода е токсична, а обичната не е? Хемиските својства на соединенијата зависат од надворешниот електронски слој, а тој во обата случаи е ист. (ист е?) По таа „логика“, H20, D20 и T20 би требале да имаат исти хемиски својства, но немаат. Зошто?
2. Искористеното нуклеарно гориво во електраните е вруќо и треба активно да се лади во посебни базени за ладење. Тоа ладење трае со недели, месеци и години, што сугерира огромно количество енергија. Зошто таа топлина не се користи за добивање струја? Зошто се троши безвезе на ништо?
3. Зошто боровите шипки во РБМК имаат графит на краевите? Која е функцијата на тој графит? Зошто целата шипка просто да не биде од бор, како во реакторите модерирани со вода?
4. Како е обезбедено немешање на водата од примарниот и секундарниот циклус? Како инженерите знаат дека некаде у цевките внатре во јадрото нема напукнување, корозија или што било што може да доведе до несакано мешање на радиоактивната и нерадиоактивната вода? Како вршат инспекција унутра на нешто што е „запечатено“ во челичен сад што според својата дизајн-дефиниција не смее да има никаде никаква дупка ни проѕирка?
5. Зошто планирано сервисно гасење на реакторот трае со денови и недели, но итно гасење во случај на незгода трае помалку од минута? (т.е. времето што е потребно боровите шипки да навлезат во јадрото).
6. Зошто над секој реактор нема прост голем базен со вода „за недај боже“, во случај ако сите могучи пумпи за ладење од икс причини откажат - гравитацијата да заврши работа и „резервната“ вода просто да истече надоле во јадрото?
Ајде дел, па дел ќе дополниш кога ќе најдеш.
1. Тешка вода е токсична само во стравотно големи количини пришто треба да замени 50% од водата во телото на човек. Тоа е 30л вода и повеќе. Не дека е "токсична" којзнае колку. Конкретно ензимите низ телата на клетките се во голема мера зависни од јачината на врските на молекулите. А врската на тешка вода е малку различна од обична вода и во тоа се состои разликата. И потоа на многу места повлекува некои разлики во одвивањето на балансот на хемиските реакции на клетката.
2. Не се фрла. Тоа додека има ефективна моќ се користи во електраните и често учествува со околу 3% од енергијата која се произведува. Се фрла кога тоа ќе помине и процентот станува незначителен.
3. Хах, графитот е уствари капаче.
Кога ќе ја извадиш шипката тоа е заптивката што прави шипката да не се "гледа" во реакторот. П.С. зголемува и флукс за надолу низ реакторот ака тоа е ретардирано малку за да се спомне ама еве нека е спомнато.
4. Си ибало. Во Фукушима на крај солена вода од море убација за да ги ладат иако солта е реагенс - јебига преку фалус бутај секаква вода па што биде.
5. Трае со недели е условно кажано не дека неможе да се изгаси, туку дека треба добро планирање и прераспределба на дистрибуцијата. И секако ефикасно да е тоа.
6. Има, најчесто како штит од радијација. Само муабетот е после што со таа вода? Да отиде каде? Ќе отиде во подземните води и ќе им плака мајката. Згора на тоа јадрото има премногу фокусирана енергија и не е предвидено баш таа соба да изврши конверзија на квадрилион тони вода во пареа. Но, океј еве и да е така. Батали ја кај ќе оди. Водата "гаси" на примитивен начин со одземање на кислород. А овде не гори затоа што има кислород, овде се топи све од само себе. Нешто како епоксидна смола двокомпонентен ВС неостик. На првото не му треба воздух за да лепи и нема спречување. А на другото стави му капаче и не лепи. Имено и да ставиш екстремни количини на вода тоа ќе ги испари кога тогаш, до кога ќе сипаш вода? Цела река да ја пренасочиш за наредни 10 години? Ќе ја спари. Аш вода. Ти треба модератор кој ќе впива долго време и нема да го снема во пареа. Така да песок ти е подобра опција за да се сипе во тие базени горе и по слободен пад да го затрупа реакторот. Уште подобро ако тој песок е добар за апсорпција на зрачење како на пример борон. Хах we are getting there a? Поентата зошто ти треба апсорбер на неутрони како борон е за да ја ублажи реакцијата, односно излетаните неутрони да не се шибнат во ураниум туку во борон кој љуби неутрони, а не како ураниум кој се нервира од неутрони. Со тоа ќе се намали моќноста на работа на реакторот кој не постои односно ќе се успори во голема мера. Сепак тој ќе си го испржи своето со тек на време и затоа пак мора да се обезбеди соодветен топлински изменувач за да не тргне слоновата нога накај центарот на Земјата и да направи поголема беља.
Секако ова може да се објасни значително подетално.
