Епа јас имам исто така реални искуства од фармери што се бават со земјоделство преку 50 години (генерациски) и ова што ти го тврдиш со користење повеќе хебрициди поради гмо а крајна цел уништување на почвата нема благе везе. Тропаш глупости.
Тоа што го имаш ти е празна глава, а 50 искуства со ГМО нема никој.
Накратко како за деца: ГМО се модифицирани да бидат отпорни кон еден хербицид. Следствено и логично - ГМО посевите се врзани за еден хербицид. Но редовна употреба на еден те ист хербицид доведува кон брзо адаптирање на КОРОВИТЕ, инвазивните билки.
За разлика од ГМО посевите, нормалните посеви може слободно да се прскаат секоја година со различен хербицид и така адаптацијата на коровите, инвазивните билки, да се намали експоненцијално.
Затоа твоите „реални искуства од фармери што се бават со земјоделство преку 50 години“ се позитивни од аспект на употреба на хербициди. Пошто тие фармери не садат ГМО посеви 50 години - како што ти кажуваш во својата неукост.
Па не баш од неодговорност. Земјоделието и сточарството е тешка работа која најголем дел од луѓето ја запоставуват, ја прогласуваат за неважна, и на секои пет-десет години доаѓаат некои чудни луѓе што ќе ја “револуционираат, спасат, променат, подобрат, итн.“ (Најчесто истите потешко од лажица немаат кренато со раце).
Несомнено земјоделието и сточарството е тешка работа.
Неспорно.
Тоа што јас го велам дека, наместо да се испланира одржливо производство на храна со што помалку загадување - банално се бараат начини за неодржливо зголемување на производството иако загадувањето постојано се зголемува. Еднаш ќе пукне работата, колку и да е во идинина тој настан. Затоа велам дека денешново производство е заем од иднината.
