Мене, искрено, најмногу ме „стаписа“ спуштањето од источната страна, после Еделвајсшпице, кога цел венец на источните алпи се отвара пред тебе како некоја шарена, прекрасна сликовница, а колата ти „лебди“ по мазниот пат одозгора, врз сето тоа. Ќе се подмочав од радоС.