10 РАБОТИ КОИ НЕ ТРЕБА ДА ГИ ЗНАЕТЕ
„Најголемиот дел од населението не знае што се случува, а дури и не знае дека не знае“ – Ноам Чомски
1. РЕЧИСИ Е НЕВОЗМОЖНО ДА СЕ ИСПЛАТИ ДРЖАВНИОТ ДОЛГ
„Ништо не е така добро пресметано за да произведе таква умртвувачка летаргија во една држава како што е тоа еден проширен систем на оданочување и голем државен долг.“ – Вилијам Кобет
Ова е затоа што парите се создадени од долгови во зголемување еден-на-еден на јавниот долг. Државниот долг е 20 трилиони долари. Тоа значи дека (приближно) 234 милиони Американци ќе треба да платат по 62,000 долари за тој да се исплати. Овде се вклучени бебиња, деца, сиромашни и бездомници. Постојат и такви кои тврдат дека математички е невозможно долгот да биде исплатен. И речиси секоја земја и должи на секоја друга земја. Тоа е врвот на лудилото. Како што гувернерот на Федералните резерви Маринер Еклес рече, „Ако во нашиот монетарен систем немаше долгови, ќе немаше ни никакви пари.“
2. НЕ ПОСТОИ НЕШТО ОСНОВНО ЗА ПОКРИТИЕ НА ПАРИТЕ (СЕТО ТОА Е ИЛУЗИЈА)
„Белешките на Федералните резерви не се платежни во злато, сребро или некоја друга стока, и немаат покритие во ништо. Белешките сами по себе немаат вредност.“ – Министерство за финансии
Сите пари се само формално пари. Една доларска сметка е доларска сметка бидејќи сите се сложуваат дека е доларска сметка. Доларските сметки не се законски пари, туку „легален тендер“. Парите кои вообичаено беа покриени со „златен стандард“ – што значи дека владата имала вредност на злато од 100 долари, од што направила сметка од 100 долари и ја пуштила на пазарот (иако дури и златото има вредност затоа што ние сме се сложиле дека е вредно). Како и да е, пред многу години, тие се тргнаа од златото, така што сега ние мора да и веруваме на владата дека сметката е вредна 100 долари. Сметката сама по себе е само една IOU белешка, направена од воздух, заснована на долг и испрана од владата.
Дури и долгот од првата точка е заснован на ништо, и не е ништо повеќе од еден финансиски концепт за кој се сложиле финансиерите. Долгот всушност не е таму. Но бидејќи сите ние сме вклучени, тој не’ афектира преку инфлација и девалуација, а величењето на значењето на парите е само затоа што ние сме им дале значење. Парите се нешто малкуцка повеќе од цртан филм во мозокот од кој сме станале зависни гледачи.
3. КАКО ДА СЕ ЖИВЕЕ НАДВОР ОД СИСТЕМОT
„Живеј едноставно така што останатите да можат едноставно да живеат.“- Ганди
Вие не треба да знаете како да живеете надвор од системот, бидејќи во тој случај нема да може да бидете контролирани од владата. Колку што повеќе самоодржливи станувате, толку помалку пари корпорациите ќе спечалат од вас. Колку што повеќе дождовница ќе соберете, толку помалку сметки за вода ќе платите. Колку што повеќе ветерници и соларни панели ќе поставите, толку помалку ќе плаќате на електродистрибуциските компании. Колку што повеќе компостни тоалети ќе инсталирате, толку помалку ќе им плаќате на водовод и канализација. Колку што повеќе зеленчук ќе си одгледате во градината, толку помалку ќе мора да му плаќате на некој друг за храна. Накусо: колку што сте понезависни, толку понеконтролирани ќе бидете од државата. Државата не го сака тоа, бидејќи тие ги сакаат вашите пари повеќе отколку што вие си ја сакате слободата.
3. ПЛАНИРАНО ЗАСТАРУВАЊЕ
„Вооружувањето, универзалниот долг и планираното застарување – тоа се трите столба на западниот просперитет.“ – Олдоус Хаксли
Зборувајќи за печалење пари на ваша сметка, планираното застарување е начин компаниите да продолжат да заработуваат од вас со капитализирање на вашите потрошувачки тенденции. Да се соочиме со тоа дека сме нација на потрошувачи со Биг Мак наместо мозок и ајфон наместо срце. Ни треба поправка и ни треба итно, а ние сме подготвени да ги пополниме сите депонии на светот, а потоа некој да ги собере. Планираното застарување се вкалкулира во производите за да го охрабри потрошувачот да ја купи следната надградба на истие. Се’, од тостери до автомобили, од микробранови печки до смартфони е подложно на застарување заради алчните компании кои знаат дека ќе се вратите по повеќе без оглед на тоа колку пати вашите предмети-предмети-предмети се распаднале.
4. ОДЗЕМАЊЕ НА ЦИВИЛЕН ИМОТ
„Државата не е ништо повеќе ни помалку од банда крадци ...“ – Лудвиг фон Мисес
Како полициската бруталност, изнудувањето, пречекорувањето на овластувањата да не се доволни, бескрупулозни полициски службеници манипулираат со длабоко неправедниот федерален и државен закон за одземање на цивилен имот, кој им дава дозвола да запленуваат, чуваат и продаваат каков било имот заради наводна вмешаност во криминал. Клучен збор е „наводно“. Бидејќи во повеќе случаи имотот се одзема без дури и да има криминална пресуда. Тоа е лудо!
Изворно замислен да биде употребуван за големи криминални организации, тој закон сега наголемо се применува врз поединци, уривајќи човечки судбини за ситни „криминали“. Се повеќе и повеќе полициските оддели применуваат запленување од нивни ниски побуди. Помалку се работи за борба проти криминал, а повеќе за профит.
6. САД ЗАТВОРААТ ПОВЕЌЕ НАСЕЛЕНИЕ ОД КОЈА БИЛО ДРУГА ДРЖАВА (И ПРОФИТИРААТ ОД ТОА)
„Некој може да каже дека затвањето луѓе заради долгови ја претвора сиромаштијата во криминал. Па, ако тоа е точно, можеби ние треба ја отсечеме средната класа и сите сиромашни да ги ставиме во затвор. Се разбира, ова ќе бара нови затворски капацитети, кои ние можеме да ги изградиме употребувајќи луѓе кои не можат да си ги платат своите затворски трошоци. Но не како работници, туку како тули.“ – Стефан Колберт
Живеејќи во она што нашироко се смета за „земја на слободните“, оваа точка му доаѓа како шок на оној што вистински верува во слободата. Вкупната затворска популација порасна за 500 % во текот на последните 30 години. 500 %! САД имаат нешто помалку од 5% од светското население, но затоа пак имаме речиси 20% од вкупната затворска популација во светот. Дури и тешкиот криминал е историски низок.
Одмрзнувањето на овој посран колач е непристојниот факт дека големите корпорации вршат убиство на затворскиот систем. Исто како и изнудувањето и ропството, профитното затвореништво не прави ништо за рехабилитација и терапија, а прави се' во насока на профит и рецидив на криминалот.
7. ПРИНУДНОТО ОДАНОЧУВАЊЕ Е КРАЖБА
„Со оглед на тоа дека само ретки луѓе се доволно мудри да владеат со себеси, уште помалку се оние кои се доволно мудри да владеат со останатите.“
Кога оданочувањето е принудно, не може да се каже дека живеете во слободна земја. Кога оданочувањето не е опционално, земјата која форсира принудно оданочување не е слободна. Точка. Ако некој не плати даноци во таква држава, му се заканува насилство или затвор. Тоа е насилно изнудување. А со оглед на тоа дека се врши од авторитарна влада, се работи за чиста тиранија.
Доколку некој чувствува дека треба да плаќа даноци, тогаш нека плаќа. Тоа е фер, бидејќи е доброволно. Но доколку државата има монопол на насилство за да ви земе пари, тоа не е фер, тое е изнудување. Навистина е толку едноставно. Ако слободата е примарна, тогаш доброволството е врв. Употребата на државни служби изградени од даноци е целосно различна работа со целосно различни решенија и претставува ситнурија во споредба со проблемот.
8. НЕ ВИ Е „ДОЗВОЛЕНО“ ДА БИДЕТЕ БЕЗ ДРЖАВА, НО МОЖЕТЕ ДА БИДЕТЕ:
„Човек без држава е како риба без велосипед.“ – Алваро Коплович
Бездржавноста е туѓ концепт за нашиот свет и, и покрај тоа што може да се примени за сите живи битија „во принцип“ и „во теорија“, во неговата суштина е дека е исклучително тешко да бидете суверен и бездржавен. Ова е затоа што целиот свет е заразен од болеста на државноста. Тоа ни е толку второстепено во животот што никогаш не го доведуваме во прашање. Може и да сме риби кои во прашање ја доведуваат водата. Но ние не сме риби. Ние сме човечки битија со способност за длабока логика, високо резонирање и базично чувство за општо добро. Што значи, освен ако не сме притиснати во слепа послушност и полуслепа подреденост, ние не сме желни да поставуваме прашања...И еве не.
Слично на живеењето надвор од системот, не треба да го знаете ни ова, бидејќи тогаш корумпираните држави на светот би имале помала контрола врз вас. И не бидете збудалени, се’ се врти околу контролата. За жал, многу повеќе се ПРОТИВ отколку ЗА живеење како бездржавна личност. Особено затоа што сме социјални битија, а повеќето социјални битија во нашиот свет се условени статисти. Како што Ниче славно изјави: „Државата, тоа е име на најстуденото од сите студени чудоишта. Студено лаже; и ова е лагата кој слизнува од неговата уста: ‘Јас, државата, сум народот‘.“
9. ПОЛИЦИЈAТА НЕ Е ЗАКОНСКИ ОБВРЗАНА ДА ВЕ ЗАШТИТИ
„Не постои слабост поголема од силата“ – Стефан Молино
Повеќето луѓе погрешно и игнорантски сметаат дека света должност на полицијата е да заштитува и служи. Но тоа е всушност исклучок, а не правило. Еден полицаец кој заштитува и служи прави така со својот човечки капацитет, а не затоа што е должен да прави така. Тие само изгледа дека дејствуваат хумано додека ги носат своите значки. Реалноста е дека моќта корумпира. Ова особено се однесува на полицијата, а уште поособено на полицијата која е обучена да биде агресивна, опресивна, изнудувачка, пречекорувачка и спроведувач на насилство во државната агенда.
Решението е во престанок форсирање на болно и офанзивно тренирани полициски мозоци, а повеќе на добро обучени полицајци со одбрамбени умови со доволно моќ (моќ за проверки со куршум во цевка и рамнотежа да се се спречува моќта од корумпирање). Накусо: целосно бришење на тенката сина линија.
10. ЖИВЕЕМЕ ВО ОЛИГАРХИСКА ПЛУТОКРАТИЈА ПРЕПРАВЕНА КАКО ДЕМОКРАТСКА РЕПУБЛИКА
„Можеби да имаме демократија или можеме да имаме големо богатство концентрирано во рацете на неколкумина, но не можеме да ги имаме и двете.“ – Луис Брандес, Врховен суд на правдата
Во нашиот свет, парите се моќ. Парите концентрирани во рацете на неколкумина значат моќ концентрирана во рацете на неколкумина. Со оглед на тоа дека моќта корумпира доколку не биде контролирана, луѓето треба да бидат слободни да ја проверуваат, инаку ќе преовладее тиранија. Но бидејќи постојат милитаризирани полициски сили со пречекорени овластувања, луѓето не се слободни да проверуваат. И еве не, лизгајќи се кон тиранија.
Ако живеевме во хоризонтална демократија, ќе имавме поголеми шанси да бидеме слободни. Без господари, без правила и, оттука, без шанса моќта да биде концентрирана во рацете на неколкумина. Полесно да се каже отколку направи, но ништо што било вредно да се направи не било лесно.
Како што изгледа, невозможно е да се живее слободно во олигархиска плутократија. Плутократите едноставно ќе продолжат да купуваат моќ преку донесување репресивни закони и „легален“ изнудувачки рекет и ќе ги држат луѓето без богатство и моќ во перманентна состојба на сиромаштија и безмоќност. Кон ова додадете ја и употребата на лобисти и формална валута заснована на долг, и имате држава на измамени должнички робови со илуузија дека живеат во слободна демократска република.
Bonus:
