Си бил еден дечко, се шетал у 4 сабајле низ паркчето у Ѓорче. Ама тој дечко бил троа пијан и надуван, и почиња да си пее:
Саааамоооооо, да те зааааааааагрлииииииииииим, да те пооооооооољубииииииииим ноќаааааааааас. Јееееееееер, овај тренутаааак, све би даооооооо, да си туууу, у мом загрљајууу......
Све јее тако нестварноо... Све је тако лажно.. Све је тако, тако задимљеноооо.... Све је такооо, не стварноо.. Тако лааааажноо....
Така се шета дечкото пеејќи, кога од никаде се слуша така, тивко потпевнување...:
Синкооо, немој да жалиш, она је дошла и отишлааа... Време пролазии, а време немаа...Живоот је кратаак и прозујиии за часс.. Јеееби док си млад, јеби док је вруќе.
И глеа дечково у грмушка, како едно старче клеца старка...
Поука: Слушај искусни.
