Денес за прв пат бев во Винарија Тиквеш и сум пријатно изненаден од самото место, технологијата и уредувањето.
На капија добредојде ни посака домаќинот на куќата, а потоа не прошета низ винаријата, ни ја раскажа нејзината историја и ни ја претстави нивната технологија.
Во оваа стара зграда се вари добро познатата ж'та, а сварената најпрво се собира во канистрите зад зградата па пред да се носи да лежи во дабови буриња:
Потоа ни беше обајснет процесот на правење на вината во груби рамки, и се упативме кон просториите каде ферментира виното во овие мали буренца од по 15.000 литри кои имаат вградени системи за регулирање на температурата:
Патот не водеше во визбата 10m под земја:
Каде всушност лежат вината по ферментација:
Патем, скршнавме и кон архивата на Тиквеш, каде се собрани сите видови на квалитетни вина од добри берби произведени од 1956-та па наваму. Штета што сликав со телефон, а беше многу темно за на фотките да може да се види целата архива. Во простор од 100-тина квадрати имаше рафтови високи по 4 метра наредени со вина.
На крај од прошетката, секако, направивме една добра дегустација на одлични вина со одлична закуска:
Пиевме Барово Ркацители, Барово Мускат Отонел, Вранец Лимитед Едишн, Шардоне Лимитед Едишн, Бела Вода и Александрија Куве црвено. Сите вина беа инзвонредни, но најмаркантни без конкуренција беа Барово Ркацители, Барово Мускат Отонел и Бела Вода.
Но не беа само вината кои ги пиевме одлични, храната беше перфектно добро спремена и превкусна. Секоја чест на готвачот/готвачите, мислам дека благодарение на храната која ни ја зготви (почнувајќи од салати, риби, печурки, бифтеци, па се до десерт) дека го мултиплицираше уживањето, а вината ги вкусивме многу попрефинето и поинтензинво.
Ако некогаш не знаете што да правите за викенд, моја најтопла препорака е да си ја/го земете партнерката/партнерот и да ја посетите винаријата. Секако, можете да појдете и со одбрана екипа, но така може да ви биде потешка разделбата со винаријата.
