Полека, но сигурно исчезнуваат вредните луѓе без да имаме нивни соодветни наследници во нашава навидум независна, навидум модерна и навидум културно понапредна држава.
Нека почива во мир.
Lyrics By – Goran Stefanovski
Obukli su mi smesno odelo
i poslali me na vasar daleki
s parom u znojavoj ruci
Dugacak put, kisa i blato
hladno je i plasim se
al' ne mari, idem u svet
Lepotica u zidu smrti
krokodili koji nisko lete
strasan starac plavu vatru bljuje
mecka kolo nevestinsko plese
Ref.
Otvorena ziva rana
Rastrgla me velika guzva
nista nije k'o sto kazu u skoli
pretukli su me ni krivog ni duznog
Ruzni pajac sto u mutnom krade
crni pacov crnu srecu deli
nerodjena deca ispod stakla
tombola se vrti, pakao celi
Ref.
Dosta mi je, bezi mi se
al' ne mogu naci put
moram kuci, svet je lud
